စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံႏုိင္ၾကပါေစ

ရႊေပလႊာတြင္ ေၾကာ္ျငာမ်ားအခမဲ့ထည့္သြင္းႏုိင္ပါသည္ ဆက္သြယ္ရန္ pitipaygi1@gmail.com

Friday, November 23, 2012

ပီတိ(ေပၾကီး)ႏွင့္ခဏတာစကားဝိုင္း

ၾသဂုတ္လဆံုဆည္းရာအၾကိဳက္ေဆာင္းပါးရွင္ အကို ပီတိ(ေပၾကီး)ႏွင့္ခဏတာစကားဝိုင္း



မဂၤလာပါရွင္ ဆံုဆည္းရာခ်စ္သူမ်ားမဂၤလာအေပါင္းနဲ့ခေညာင္းပါေစလို႔
ပထမဦးစြာ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္..................
အပတ္စဥ္တင္ဆက္ေနၾကျဖစ္တဲ့ အင္တာဗ်ဴးအစီအစဥ္ကိုတင္ဆက္လိုက္ပါတယ္.......။
ဒီတပတ္မွာေတာ့ ၾသဂုတ္လအတြက္ဆံုဆည္းရာအၾကိဳက္ဆံုးေဆာင္းပါးရွင္ျဖစ္တဲ့
အကို ပီတိ(ေပၾကီး) နဲ႔ ခဏတာစကားဝိုင္းေလးအျဖစ္ေမးျမန္းခဲ့တာေလးကိုတင္ဆက္လိုက္ပါတယ္......။


မဂၤလာပါ အကို 

ဟုတ္ကဲ့မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ျပည့္စုံပါေစညီမ

အကိုရဲ့ နာမည္အရင္းေလးသိပါရေစ 

အကုိ႔နာမည္အရင္းကေတာ့ ငယ္နာမည္  ႏုိင္မုိး ပါ ရက္ခ်ဳပ္ထဲမွာရွိတဲ့
နာမည္ကေတာ ့လွထြန္း၀င္းပါသူကေတာ့ေန႔နံနဲ႔ကုိက္တာေပါ့။
ႏုိင္မုိးဆုိတဲ့နာမည္က  ေတာ့ အစ္ကုိကႏုိင္စုိးမုိ႔  ညီကုိ ႏုိင္မုိးလုိ႔ေခၚၾကတာပါ။
လွထြန္း၀င္းဆုိတဲ့ရက္ခ်ဳပ္ထဲကနာမည္ကေတာ့အေမေတာင္မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။

ပီတိ (ေပၾကီး) ဆိုတဲ့အမည္ေလးကို ကေလာင္နာမည္အျဖစ္ေရႊးခ်ယ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာျပေပးပါအုန္း ။

ပီတိဆိုတာကေတာ့၀မ္းေျမာက္ျခင္း ႏွစ္သက္ရႊင္လန္းျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ျခင္း 
ႏွလုံးပီတိဂြမ္းဆီထိဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ေပါ့ေနာ္။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ကေလာင္နာမည္ေလး
နဲ႔လူသားေလာက ကမၻာၾကီးကုိ ၀မ္းေျမာက္ ႏွစ္သက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေအာင္
လုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိတဲ့အဓိပၸါယ္ေပါ့။ နာမည္ေလးကေခၚရတာလည္း အဆင္ေျပ
ႏွစ္သက္စရာအဓိပၸါယ္လည္းျပည့္၀တာေၾကာင့္ ပီတိလုိ႕ေရြးျဖစ္သြားတာပါ။
ေပၾကီး  ဆုိတာကေတာ့ ကုိယ့္ဇာတိရြာနာမည္ပါ။ ကုိယ့္ရြာက စစ္ကုိင္းတုိင္းေဒသႀကီး၊
ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္၊ေပႀကီးေက်းရြာပါ။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္မွန္သမွ်ကုိလုပ္တုိင္း
ကုိယ့္ရပ္ရြာေလးဂုဏ္တက္ေအာင္မုိ႔ ေပၾကီး ကိုသာ အၿမဲထည့္တာပါ။
စာေပေလာက ကလူေတြကေတာ့ ေပၾကီးဆုိတာကုိအဓိပၸါယ္ထပ္ဖြင့္ထားပါတယ္။
``ေကာင္းမယ္မွန္မယ္ အဓိပၸါယ္ရွိမယ္ဆုိရင္ ေပေပေတေတနဲ႔စာႀကီး ေပႀကီးေတြ ကုိေရးမယ္´´
ဆုိတဲ့အဓိပၸါယ္တဲ့စာေပေလာကသားေတြကေတာ့ကေလာင္နာမည္ထက္
ကုိေပၾကီးလုိ႔ေခၚၾကတာမ်ားပါတယ္။

ဆံုဆည္းရာကို အကိုေရာက္ခဲ့ပံုေလးေျပာျပေပးပါေနာ္ ။

အစ္ကုိက  ျမန္မာဆုိဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စာေတြ၀င္ေရးျဖစ္တယ္။
ဒီလုိပဲဆုိဒ္တစ္ခု မွာစာေရးေနတုန္း အျခားဆုိဒ္ေတြကလာလာဖိတ္ၾကတယ္။
လာဖိတ္လုိ႔၀င္လုိက္တဲ့ ဆုိဒ္ေတြဘယ္ ေလာက္ရွိမွန္းကုိမသိေတာ့ဘူး။
ဒီဆုိဒ္ထဲ၀င္ဖုိ႔ဖိတ္တာကေတာ့  အစ္ကုိအလင္းကမၻာဆုိဒ္မွာ ဘေလာ့ေရးေနတုန္း 
ေဆာင္းမင္းဆက္ ဆုိတဲ့တစ္ေယာက္လာဖိတ္သြားတာပဲ။
အဲေနာက္ သူနဲ႔ တစ္ ခါမွ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။
ဒီဆုိဒ္ထဲမွာ သူဘယ္နာမည္နဲ႔၀င္ထားလဲဆုိတာလဲမသိရဘူး။ကုိေဆာင္းမင္းဆက္ေရ
ဒီဆုိဒ္ထဲမွာ၀င္ဖုိ႔ လာဖိတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ခုတစ္ ခါတည္းေျပာလုိက္ပါရေစ။


ၾသဂုတ္လအတြက္ အကိုေရးတဲ့ ထမင္းတစ္လံုးရဲ့ တန္ဖိုး ဘေလာ့ကို
ဆံုဆည္းရာကဘာေၾကာင့္ႏွစ္သက္ၾကတယ္လို့အကိုထင္သလည္း ။

အင္းဘယ္လုိေျပာရမလဲအရုိးရွင္းဆုံးကေတာ့ႀကိဳက္လုိ႔ႏွစ္သက္တာေပါ့ေနာ္။
ဘာေၾကာင့္ႏွစ္သက္တယ္ဆုိတာ  ဘေလာ့ကုိေရြးကတည္းက သူတုိ႔ဘာေၾကာင့္ႏွစ္သက္တယ္
ဆုိတာတပါတည္း ေဖာ္ျပ ၿပီးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။
 ........... ဆံုဆည္းရာ ရဲ့အၾကိဳက္ဆံုး ေဆာင္းပါးအျဖစ္ပီတိ(ေပၾကီး)ေရးဖြဲ႔ေသာထမင္းတစ္လံုးရဲ ့
တန္ဖိုး  ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္............
မိမိတို ့ေန ့စဥ္စားသံုးေနတဲ့ထမင္းလံုးေတြရဲ့တန္ဖိုးကိုသိရွိနားလည္လာေအာင
စပါးမ်ိဳးေစ့မွ စ၍ေနာက္ဆံုးဆန္အျဖစ္တို့ေရာက္ရွိလာပံု
ဂရုစိုက္ျပဳစုရပံုတို့ကိုအဆင့္ဆင့္ေရးဖြဲ႔ထားျပီး ထမင္းတစ္လံုးျဖစ္လာေအာင္
ေသြး ေခၽြး ပင္ပန္းမူ ႔အရင္းအႏွီး မ်ားစြာတို႔နဲ့ဖြဲ႔စည္းထားေၾကာင္း
မိမိတို့ေန့စဥ္စားသံုးေနေသာထမင္းတေစ့ကို တန္ဖိုးထားတက္ေစေအာင္
ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းျဖင့္ေရးဖြဲ႔ထားတာကိုေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္.......အေသးအမႊား    
တန္ဖုိးထားက
ၾကီးမားအရာ   တန္ဖုိးသာ၍
ထားကာေနတတ္   လြန္ျမင့္ျမတ္သည္
က်င့္တတ္ျမန္စြာ  တုိးတက္ပါ၏။
ေန့စဥ္စြန္႔ပစ္ေနေသာထမင္းတစ္ေစ့ကိုတန္ဖိုးထားတတ္လာေအာင္ေရးဖြဲ႔ထားေသာ......
ပီတိ(ေပၾကီး) ရဲ့ ထမင္းတစ္လံုးရဲ့တန္ဖိုးကို ၾသဂုတ္လအတြက္အေကာင္းဆံုး သုတ ရသ
ျပည့္ဝေသာေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဆံုးဆည္းရာကေရြးခ်ယ္ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္............။
ဒါဆုံဆည္းရာအက္မင္ေတြေရြးခ်ယ္တုန္းကေျပာခဲ့တဲ့စကားေလးေတြပါ။

 ၾသဂုတ္လအတြက္ ဆံုဆည္းရာအၾကိဳက္ဆံုးဘေလာ့အျဖစ္ေရႊးခ်ယ္ခံရတဲ့အကို
ရဲ့ခံစားခ်က္ေလးေျပာျပေပးပါေနာ္ ။

ပီတိျဖစ္မိတယ္ ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ထူးေျပာေနစရာလုိမယ္မထင္ပါဘူး။ကုိယ့္ရဲ႕
ျပဳလုပ္ခ်က္တစ္စုံတရာအထူးျပဳခံရတုိင္း ။လူတုိင္းျဖစ္တတ္တဲ့သဘာ၀တရားေပါ့။
အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ ကုိယ္ က စာေပေလာကထဲမွာေျခခ်လာတာ (၇)ႏွစ္ေလာက္ရွိလာေပမယ့္။
ၿပဳိင္ပြဲရယ္လုုိ႔တစ္ခါမွ ၀င္မၿပိဳင္ခဲ့ဘူး။ မဂၢဇင္းေတြမွာပဲ ရုိးရုိးေရး
ပါလာတဲ့စာမူကုိျပန္စုေပါင္းစာအုပ္ထုတ္ ဒီေလာက္ပဲလုပ္လာေတာ့။
အေကာင္းဆုံးေတြအဆုိးဆုံးေတြ ဘာမွမရခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဘယ္မွၿပိဳင္ပြဲမွ မ၀င္ပဲ ရခဲ့တဲ့ ဆုမုိ႔
အရမ္း၀မ္းေျမာက္ႏွစ္သက္မိတာေပါ့။ၿပီးေတာ့စာေပေလာကမွာပထမဆုံး
ရတဲ့အေကာင္း ဆုံးေဆာင္းပါးဆုေပါ့။  ခုပထမဆုံးၿပိဳင္ပြဲ၀င္ျခင္းအေနနဲ႔ ေရႊျမန္မာ 
ဆုိဒ္မွာ ေရႊလက္ရာ ၿပိဳင္ပြဲကုိ ပြဲဦးထြက္၀င္ၿပိဳင္ထားပါတယ္။
ၿပိဳင္ပြဲ၀င္တယ္ဆုိတာကလည္း  ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႕၀င္ၿပိဳင္လုိက္တာပါ။ႏုိင္လုိတဲ့ဆုရ
ခ်င္တဲ့ဆႏၵနဲ႔ ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ရင္ခုန္ဖူးယုံသက္သက္ပါ။

အစ္ကိုရဲ့ဘေလာ့အစမွာ ထမင္းစားရင္းဝင္လာတဲ့အေတြးတခု ဆိုျပီးအစခ်ီထားတာကိုေတြ႔
ရတယ္။တကယ္လည္းထမင္းစားေန တုန္းေတြးမိတဲ့အေတြးေလးဟုတ္မဟုတ္သိပါရေစ ။

ဒါကေတာ့တကယ္မညာတမ္းေျပာခဲ့တဲ့ နိဒါန္းစကားေလးပါ။
တကယ္ကုိထမင္းစားရင္၀င္လာတဲ့အေတြးေလးပါ။ ဒီစာကုိအျခားဆုိဒ္တစ္ခုမွာဘေလာ့တင္ေတာ့
မႏၱေလးက ေက်ာင္းဆရာမ တစ္ဦးကေတာင္ေျပာဖူးတယ္။
စာေရးတဲ့သူေတြမ်ားမလြယ္ဘူးတဲ့ေနရာတုိင္းကုိလုိက္ေတြးေနတာ။
ထမင္းစားရင္းလည္းအေတြး၀င္ေနတာပဲတဲ့။သူတုိ႔အေၾကာင္းေတြ ေတြးမိမွာကို
စုိးရိမ္လုိ႔ေျပာ တာလားေတာ့မသိဘူးေပါ့။

လူတိုင္း လူတိုင္းက ေန့စဥ္ေတာ့ ထမင္း ၂နပ္ ဒါမွမဟုတ္ ၃နပ္ ေတာ့ေန့စဥ္
စားသံုးေနၾကတာပဲ ဒါေပမဲ့ အကိုလိုအေတြးမ်ိဳး မဝင္ၾကဘူးေနာ္ အကိုက ဘယ္လို
အေၾကာင္း ေၾကာင့္ ေတြးမိသြားလည္းေျပာျပေပးပါအုန္း ။

အဲေန႔က ထမင္းစားေနတုန္း အစ္ကုိ႔ပန္းကန္ထဲမွာ ထမင္းတစ္လုပ္စာေလာက္က်န္ေနတယ္။
ဆက္စားလုိ႔ဘယ္လုိမွမကုန္ေတာ့ဘူး။ အဲအခ်ိန္မွာ ေအာ္ဒီအတုိင္းသြန္ပစ္ရမွာ ႏွေမွ်ာ စရာေပါ့။
ေခြးစာ ၀က္စာ ၾကက္စာ အျဖစ္ျပန္ေကၽြးရမယ္ဆုိကိစၥမရွိေပမယ့္။
ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြးေတြျဖစ္ေနေတာ့ဘယ္သူကမွ အစာလာမယူၾကဘူး။
ဒီေတာ့အလကားသြန္ပစ္ရေတာ့မယ္ ။အဲကေနေအာ္
သြန္ပစ္လုိက္ရတာလြယ္သေလာက္ထမင္းတစ္လုံးျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာ
တကယ္မလြယ္ပါလားလုိ႔ေတြးခဲ့မိတာပါ။ဒါေလးကုိ
ငါေဆာင္းပါးေရးရင္ေကာင္းမယ္ဆုိၿပီးေရးခဲ့မိတာပါ။

အကိုရဲ့ ထမင္းတစ္လံုးရဲ့ တန္ဖိုးဘေလာ့ ထဲမွာ စြန္႔ပစ္ရတဲ့ ထမင္းလံုးေတြကို
အေသးစိတ္တြက္ျပထားတဲ့အတြက္  အကိုက ဘာပဲလုပ္လုပ္တိက် ေသခ်ာတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မလား ။

အင္းဒီထမင္းတစ္လုံးရဲ႕တန္ဖုိးမွာ ကုိတြက္ျပထားတာေတြနည္းနည္း
ေတာ့ မွားေနသလားေသခ်ာျပန္မၾကည့္ရေသးဘူး။ထမင္းလုံးအေရအတြက္မွားေနတယ္ထင္တယ္ ။
ထားပါေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ့ကုိယ္က  တိက်ေသခ်ာတဲ့လုပ္ငန္းမ်ိဳးကုိပုိ
လုပ္ခ်င္တာေတာ့အမွန္ပါ။စာရင္းဇယားတိက်ရမယ္။
ကုိယ္လုပ္တာကုိယ္ရွင္းႏုိင္ရမယ္။ အခုရႈပ္မွေနာက္ ရွင္းဆုိ သလုိ ေပါ့။ ဘာပဲ လုပ္လုပ္
တိတိက်က် ျဖစ္ေအာင္အတတ္ႏုိင္ဆုံးႀကိဳးစားတယ္။
လူတစ္ေယာက္ကပစၥည္း၀ယ္ခုိင္းတယ္ထားပါေတာ့ သြားလာစရိတ္ ၀ယ္ယူစရိတ္
အတိအက်ျပန္တြက္ၿပီး တစ္ရာတေလပုိတာ ကစအတိအက်ျပန္အပ္တတ္တယ္။
ယုံၾကည့္မႈအၿမဲရွိေအာင္လုိ႔ပါ။ လုပ္ငန္းလုပ္တဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာလဲ 
သူေဌးျဖစ္ျဖစ္ေခြးျဖစ္ျဖစ္ဆုိတဲ့လုပ္ငန္း မ်ိဳး ကုိက သိပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။
သူေဌးျဖစ္ခဲ့ရင္ ေတာ္ ေသး တယ္။ ေခြးျဖစ္ခဲ့ရင္ဘ၀ကႏွစ္မြန္းသြားႏုိင္တယ္။ဒီေတာ့
အဲလိုမ်ိဳးေတာ့စိတ္မ၀င္စားမႈ ဥပမာ ေက်ာက္ လုပ္ငန္းလုပ္တာမ်ိဳး
အရင္းႏွီးမ်ားစြာစုိက္ထုတ္ၿပီး တရုတ္ကုိ ေက်ာက္ေတြပုိ႔ရတယ္။
တရုတ္္ ေရာက္သြားရင္ေတာ့ ပြေၾကာဆုိဒ္ေပမယ့္ လမ္းမွာ ဖမ္းခံရရင္တစ္ျပားမွျပန္မရေတာ့ဘူး။
ဒါမ်ိဳးလုပ္ငန္းကုိက် သိပ္စိတ္မ၀င္စားဘူး ။ဒါေၾကာင့္လည္းမခ်မ္းသာတာပါမွာေပါ့။
အျမတ္မရခ်င္ေန အရင္းလည္းမရႈံးတဲ့ ပုံမွန္လုပ္ငန္းမ်ိဳးကုိစိတ္၀င္သားတယ္။
သူကက် သူေဌးျဖစ္ဖုိ႔အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာေစာင့္ရတယ္။
သေဌးမျဖစ္ေတာင္ ေခြးျဖစ္တဲ့အဆင့္ေတာ့မေရာက္ဘူးေပါ့။
ဒုန္ရင္းဒုန္ရင္း အရင္ကလုိဘ၀မေျပာင္းတာပဲရွိတယ္။
ခ်မ္းသာလည္းမျမန္သလုိ ဆင္းရဲဒုကၡကုိလည္းအျမန္အဆန္မေတြ႕ႏုိင္ဘူး။
ဒါဆုိရင္ အေကာင္းေလာကဓံ အဆုိးေလာကဓံကုိလည္းခံႏုိင္ရည္ရွိသြားတယ္။
ျဖဳန္းကနဲခ်မ္းသာ၊ ျဖဳန္းကနဲ ဆင္းရဲသြားရတဲ့လူေတြက်ေတာ့ ေလာကဓံကုိမခံႏုိင္ၾကေတာ့။
အရမ္းခ်မ္းသာလုိ ရူးသြားတာရွိသလုိ ။
ခ်မ္းသာရာကခ်က္ခ်င္းဆင္းရဲသြားလုိ႔ရူးသြားတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိတယ္။
ခ်မ္းသာလာတာနဲ႔ အရမ္းအေပ်ာ္လြန္ၿပီး ေသာက္မယ္စားမယ္ေပ်ာ္မယ္ပါးမယ္။
ဖုန္း ကား ဆုိင္ကယ္ တုိက္တာ  နဲ႔လူ႔တန္ဆာေတြဆင္ျမန္းမယ္။
ဆုိတဲ့လူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္အပ်က္ ဘက္ကုိဦးတည္သြားတတ္ၾကတယ္
ဒါဟာေလာကဓံကုိမခံႏုိင္တာပါပဲ။
ေလာကဓံဆုိးတဲ့အဓိပၸါယ္က  အရမ္းဒုကၡေရာက္ေနတာမ်ိဳးကုိေျပာတာလုိ႔
လူေတြကထင္တယ္ၾကတာ။ အဲလုိမဟုတ္ဘူး အေကာင္းေလာကဓံ အဆုိးေလာကဓံဆုိတာရွိတယ္ ။
ခ်မ္းသာ တဲ့ ဒဏ္ကုိလည္းခံႏုိင္ရမယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကုိလဲခံႏုိင္ရမယ္။
ခ်မ္းသာျခင္းဆင္းရဲျခင္းဟာတကယ္ေတာ့ေလာကဓံပါပဲ။
ဒုန္း ဒုိင္းဆုိ  ခ်မ္းသာဆင္းရဲလာတဲ့လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေလာကဓံကုိ သိပ္မခံႏိုင္ၾကဘူး။
ပ်က္စီးကုိယ္က်င့္တရား ပ်က္စီးသြားတဲ့ သူကရာခုိင္ႏႈန္းမ်ားတယ္ ။ ပုံမွန္သမားေတြကေတာ့
ဆင္းရဲျခင္းခ်မ္းသာျခင္းကုိ မွ်တစြာ အလည္မွာေနလာတာၾကာေတာ့ ဒီဒဏ္ေတြ ကုိခံႏုိင္ဖုိ႔
ရာခုိင္ႏႈန္းအားသာတယ္။ဒါေၾကာင့္တိက်ေသခ်ာတယ္ဆုိတာထက္။
ေရရွည္မွာအက်ိဳးမ်ားမဲ့လုပ္ငန္းမ်ိဳးကုိပဲလုပ္တတ္တာမ်ားပါတယ္။

ေနာက္ျပီး အကိုက ထမင္းတစ္လံုးျဖစ္လာပံုကိုအေသးစိတ္ကအစေရးသားထားတယ္ေနာ္
ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ့ ဘဝတစ္စိတ္တစ္ေဒသ ကိုျမင္ေယာင္လာေအာင္ဘယ္လိုသရုပ္ေဖာ္
 ေရးသားထားလည္း အကို ကိုယ္တိုင္ေကာ
လယ္သမားေတြေနရာကိုဝင္ျပီးစဥ္းစားၾကည့္ဖူးခဲ့တာလားစာဖတ္သူေတြသိေအာင္ေျပာျပေပးပါအုန္း ။

ဒါကေတာ့ ကုိယ္ကုိ၌ကုိက  ေတာင္သူလယ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ေရးႏုိင္တာပါ။
စာေတြ႔မဟုတ္တဲ့လက္ေတြ႕ အရင္းအႏွီးတစ္ခုေပါ့။ ကုိယ္က ေတာရြာမွာေမြးတဲ့ေတာသားပါ။ 
အသက္(၁၃)ႏွစ္ထိ ေတာင္သူခြင္မွာေနလာရတာ။ ႏြားေက်ာင္းတယ္ ။
ယာေတာထဲက ထြန္ထားတဲ့အမုိက္ေတြေကာက္တယ္။
ႏြားကုိေကာင္းေကာင္းေမာင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္မွာလယ္ထြန္တယ္။
ေတာင္ သူလယ္သမားတုိ႔လုပ္ငန္းမွန္သမွ် မလုပ္ခဲ့ဘူးတာသိပ္မရွိပါဘူး။
အသက္(၁၄)ႏွစ္ေရာက္မွ ၿမိဳ႕ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ေခၚလုိ႔ၿမိဳ႕မွာေရာက္ေနတာပါ။
အကုိ႔မိဘညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြက ခုခ်ိန္ ထိရြာမွာ ေတာင္သူလုပ္ေနၾကတုန္းပဲ။
ဒီႏွစ္လုိမိုးေခါင္တဲ့ႏွစ္ဆုိ လယ္ဆုိက္ဖုိ႔ မလြယ္လွဘူး  ထမင္းတစ္လုံးရဲ႕တန္ဖုိးကုိပုိသိရမယ့္ႏွစ္ေပါ့။
စစ္ကုိင္းတုိင္းမွာ မုိးေတြေခါင္ၿပီးဒီႏွစ္ေတာင္သူေတြ အက်ပ္ရုိက္ေနတယ္။

ထမင္းတစ္လံုးရဲ့တန္ဖိုး ဆိုတာ ေငြဘယ္ေလာက္က်တယ္ကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး
ထမင္းတစ္လံုးျဖစ္လာဖို့ ေပးဆပ္ရင္းႏွီးရတဲ့ အခ်ိန္လုပ္အား တန္ဖိုးကိုေျပာတာ 
အကို အေရးအသား ကထိထိမိမိရွိတယ္ေနာ္  ။

စာဖတ္သူကုိအတတ္ႏုိင္ဆုံးအဓိပၸါယ္ကုိသိေစခ်င္လို႔ၿခဳံငုံေရးလုိက္တဲ့၀ါက်ေလးပါ။
ဒီလုိေရးလုိ႔ထိမိတယ္ဆုိရင္ေတာ့ေရးရက်ိဳးနပ္တာေပါ့။ေက်းဇူးပါ။

" အေသးအမႊား     တန္ဖုိးထားက ၊ ၾကီးမားအရာ   တန္ဖုိးသာ၍ ၊ ထားကာေနတတ္  
လြန္ျမင့္ျမတ္သည္ က်င့္တတ္ျမန္စြာ  တုိးတက္ပါ၏။ " ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာသားေလး နဲ့
ေနာက္ဆံုးပိတ္ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့အတြက္အကိုကစာဖတ္သူ ေတြကိုေပးခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာက
အဲ့ကဗ်ာေလးထဲမွာခ်ံဳငံုျပီးပါဝင္ေနသလား ။

ၿခဳံငုံမိတယ္လုိ႔ေတာ့ မဆုိလုိခ်င္ဘူး။ အဲလုိေျပာမယ္ဆုိရင္လည္းရေတာ့ရပါတယ္။
ကုိသိေစခ်င္တာက ထမင္းတစ္လုံးနည္းတူ အျခားဘယ္အရာတုိင္းမဆုိ
တန္ဖုိးထား တတ္ရင္ ဆုံး ရႈံး မႈ နဲ႔ေတြ႕ႀကဳံရတာနည္းၿပီးေအာင္ျမင္ မႈရဲ႕ေရွ႕
ေဆာင္ေျခလွမ္းျဖစ္လာႏုိင္တာကုိသိေစခ်င္တာပါ။ ျခေသၤ့ဟာ 
သားေကာင္ငယ္ငယ္ႀကီးႀကီး အားဆိုက္ဖမ္းသလုိ အေသးအမႊားဆုိၿပီးတန္ဖိုးမထားရင္
ရသင့္တဲ့အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးသြားမွာေၾကာက္လုိ႔။ျခေသၤ့လုိစိတ္ဓါတ္မ်ိဳး
ထားေစခ်င္လုိ႔ေရးမိတဲ့ကဗ်ာေလးပါ။ကုိယ္ကစာေရးတုိင္းအဆုံးမွာ
ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္အျမဲေရးတာမ်ားတယ္။

အကို က မဂၢဇင္းေတြမွာလည္းစာေရးသားတယ္လို့သိရပါတယ္ ဘယ္ မဂၢဇင္းေတြမွာလည္းဆိုတာသိပါရေစ ။

မဂၢဇင္းေတြကေတာ့မ်ားသားညီမေလးရ… ရယ္စရာ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ FASHION TIME ၊
အပၸမာဒ၊ နကၡတၱေရာင္ျခည္၊ပါရမီစတဲ့မဂၢဇင္းေတြ။ ရတနာမြန္၊ရတနာတံခြန္၊ ေမတၱာရွင္၊
ဓမၼရိပ္၊ဓမၼပေဒသာ၊ဓမၼရသ၊ျမတ္မဂၤလာ၊စတဲ့စာေစာင္ေတြ။ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္နဲ႔ေန႔
စဥ္ထုတ္သတင္းစာေတြမွာေရးပါတယ္။

အကိုေရးသားတဲ့မဂၢဇင္းေတြမွာေကာ ကေလာင္နာမည္က ပီတိ (ေပၾကီး) ဆိုတဲ့အမည္ပဲလား ။

ကေလာင္နာမည္ေတြကေတာ့အမ်ားႀကီးပဲ  ညီ ပီတိ(ေပၾကီး) ၊ဥေပကၡာမုိး(ေရႊေပႀကီး) ၊
ကန္႔ဘလူ-ေမာင္ႏုိင္မုိး၊ေမာင္ဆင္ျခင္(ေပၾကီး)၊ သခၤါရမုိး၊ ၀ိတက္နဲ႔ သွ်င္၀ိစာရ(ေပႀကီး)
ခုေနာက္ ပုိင္းေတာ့သွ်င္၀ိစာရ(ေပၾကီး)နဲ႕ပီတိ(ေပႀကီး)ကေလာင္နာမည္ေတြနဲ႕အေရးမ်ားတယ္။
ဥေပကၡာမုိး၊သခၤါရမုိး ကေလာင္ေတြက အခ်စ္ကဗ်ာေတြေရးတဲ့အခါသုံးတယ္။
ကန္႔ဘလူ-ေမာင္ႏုိင္မုိးကေတာ့  သတင္းနဲ႕တုိင္းရင္းေဆးေဆာင္းပါးေတြမွာသုံးတယ္။
သွ်င္၀ိစာရ(ေပႀကီး)ကေတာ့ဘာသာေရးနဲ႕ပညာေရးမွာသုံးတယ္။
က်န္တဲ့ကေလာင္ေတြကေတာ့ေနရာတုိင္းမွာအစုံအသုံးျပဳပါတယ္။

ေနာက္အကိုက ကိုယ္ပိုင္စာအုပ္ေတြလည္ထုတ္ေဝတယ္လို့သိရတယ္
စာအုပ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထုတ္ေဝ ခဲ့ျပီးျပီလည္းေျပာျပေပးပါအုန္း ။

အင္းညီမ မဂၢဇင္းေတြမွာေတာ့ ေရးတာမ်ားေနျပီေပါ့ေနာ္။
ကုိယ္ပုိင္စာအုပ္လုံးခ်င္းကေတာ့(၃)အုပ္ပဲထုတ္ရေသးတယ္။
စာအုပ္ထုတ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္တဲ့ကိစၥပဲေငြအား၊လုပ္အားနဲ႕ ပုံႏွိပ္ျဖန္႕ခ်ိ ၊အစစ ျပည့္စုံမွထုတ္လုိ႔ရတာ။
ဒီေတာ့ စာအုပ္အထြက္ေတာ့ က်ဲတာေပါ့။ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႕ခ်ိ ကူညီမဲ့သူေတြ 
ေပါလာျပန္ေတာ့လဲ  ကုန္က်မဲ့ေငြက ကုိယ္ကတတ္ႏုိင္ဦးမွျဖစ္မွာ ေလဒါေၾကာင့္
သုံးအုပ္ပဲထြက္ႏုိင္ ပါေသးတယ္။

ထုတ္ေဝျဖစ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္နာမည္ေတြကိုေျပာျပေပးပါအုန္းေနာ္ ။

ပထမဆုံးထုတ္ေ၀ျဖစ္တဲ့စာအုပ္က ´´ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏အေျခခံပန္းတုိင္၊
``ဒုတိယက-´´ေမွာင္မုိက္ျခင္းရဲ႕လင္းေရာင္စဥ္ေအာင္ျမင္မႈစကားစုမ်ား``၊
တတိယစာအုပ္က ၂၀၁၁မွထုတ္ ထားတာ ´´တုိးထားမွတက္မယ္
´´ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏အေျခခံပန္းတုိင္``ကစာအုပ္ျပတ္သြားလုိ႔ 
ဒီ၂၀၁၂ မွာပဲ ဒုတိယအႀကိမ္ရုိက္ထားပါတယ္။  ``တုိးထားမွတက္မယ္´´
စာအုပ္ကလဲဆုိင္ ေတြမွာ ျပတ္ခါနီး ေနျပီ။ကုိယ့္ဆီမွာလည္းမရွိေတာ့လို႕
ဟုိေန႕ကပဲ ဆုိင္မွာသြားၿပီးႏွစ္အုပ္ျပန္၀ယ္ထားရတယ္။ေအာ္ဒါနဲ႔ေျပာထားရဦးမယ္။
ဒီစာအုပ္သုံးအုပ္လုံးေရးတဲ့ကေလာင္က သွ်င္၀ိစာရ(ေပႀကီး)နဲ႔ပါ။
စာေပေလာကမွာ တကၠသုိလ္သွ်င္သီရိတုိ႔  ၀ဏၰသီရိ တုိ႔ဆုိတာရွိတယ္မဟုတ္လား 
ဒီဆရာႀကီးေတြက ရဟန္းဘ၀မွာ စာေတြေရးၿပီး လူထြက္လာတဲ့အထိ
ရဟန္းတုန္းက ကေလာင္ေတြယူလာၾကျပီး ထုတ္ ၾက တယ္။
ဒါဆုိသွ်င္၀ိစာရ(ေပႀကီး)ဆုိတဲ့ကေလာင္ဘာေၾကာင့္သုံးတယ္ဆုိတာသိေလာက္ၿပီေပါ့ေနာ္။
ဟာသေတာ့မဟုတ္ဘူးစပ္မိလုိ႔နည္းနည္းေျပာ ျပဦးမယ္။ ယေန႔စာေပေလာကမွာ
ဘာဘာေရး ပညာေရးစတဲ့ေနရာတုိင္းမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့စာေရးဆရာႀကီးမ်ား
ရဟန္းလူထြက္ ေတြမ်ားတာ သတိထားမိတယ္။ ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလႈိင္တုိ႔ 
ဓမၼာစရိယဦးေမာင္ေမာင္ေလးတုိ႔ ရတနာမြန္မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ 
ဦးထြန္းလြင္ ဘီေအတုိ႔ ေမတၱာရွင္မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္  ပန္းဒကါ-ကုိတင္ျမင့္တုိ႔
  ေနာက္ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္ ၊ဦးစန္းလြင္ဒါကျမင္သာတဲ့ဆရာႀကီးေတြကုိေျပာတာ
အ ျခားနာမည္ၾကီးရဟန္းလူထြက္ဆရာႀကီးေတြ  တကယ္အမ်ားမွမ်ားပဲ။
ကုိယ္လဲသူတုိ႔ကုိအားက်မိသြားတယ္ထင္တယ္။


အကိုက ပုံႏွိပ္စာေပမွာေကာ အြန္လိုင္းစာေပမွာပါ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာေအာင္
ဘယ္လိုၾကိဳးစားခဲ့သလဲဆိုတာ စာဖတ္သူေတြအတုယူနိဳင္ေအာင္ေျပာျပေပးပါအုန္း ။

နာမည္ေက်ာ္တယ္လုိ႔လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အြန္လုိင္းမွာကုိယ္စာေရးတာ ဒီ၂၀၁၂ မွပါ။
အဓိကကေတာ့ စာေရးတယ္ဆုိရင္ အမ်ားအတြက္မွတ္သားထုိက္တဲ့
စာသားေတြကုိ ေပးႏုိင္သမွ်ေပး ၿပီးေရးပါတယ္။
စာေရးတဲ့ေနရာမွာ၀ါသနာကလည္းလုိပါတယ္။
ပ်က္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထက္ခန္႔ျငားတဲ့စားမ်ိဳးျဖစ္ဖုိ႔ဦးတည္ေရးတယ္။
ခဏတာ လူေတြႀကဳိက္လာႏုိင္ေပမယ့္ေရရွည္မွာ ကဲ့ရဲ႕စရာျဖစ္တယ္စာမ်ိဳး၊
ကုိယ့္စာကုိယ္ျပန္ဖတ္ရင္ေတာင္ရွက္စရာေကာင္းေလာက္တဲ့အေရးသားမ်ိဳး
အတတ္ႏုိင္ဆုံးေရွာင္ပါတယ္။စာအုပ္ေတြမ်ားမ်ားဖတ္တယ္။
အဆက္မျပတ္ေရးတယ္။ မႀကိဳက္ရင္ခဏတုိင္းျပန္ျပင္တယ္။
ကုိယ္မွမႀကိဳက္တဲ့စာ သူမ်ားကုိ သိပ္ခ်မျပခ်င္ဘူး။ ကုိယ္မႀကိဳက္ေပမယ့္ သူမ်ားႀကိဳက္တယ္။
အက်ိဳးလည္းမ်ားတယ္ဆုိတဲ့စာမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ခ်ျပေပးရတာေပါ့။စာေရးရင္း
အေတြးေပါက္ၿပီဆုိ မနက္မုိးလင္း သြားပါေစဆက္ေရးတတ္တဲ့အေလ့အထလည္း႕
ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိတယ္။အင္းဒီေလာက္ပဲေျပာခ်င္ပါတယ္ညီမ။

ပံုႏွိပ္စာေပနဲ့ အြန္လိုင္းစာေပရဲ့ကြဲျပားခ်က္ေလးေျပာျပေပးပါအုန္း ။

ကြာဟခ်က္ေတြကေတာ့မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ပုံႏွိပ္စာေပမွာ ကုိယ့္စာတစ္ပုဒ္ကုိ
ပရိသတ္လက္ထဲေရာက္ေအာင္ခ်ျပဖုိ႔ အင္မတန္ခဲယဥ္းပါတယ္။
မဂၢဇင္းေတြမ်ားကုိေရးထားတဲ့စာတစ္ပုဒ္ပါလာဖုိ႔ရာ။ လကေန ႏွစ္ခ်ီေအာင္ေစာင့္ရပါတယ္။
ကုိယ့္မွာေငြရွိလုိ႔စာအုပ္ထုတ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ အနည္းဆုံး သုံးေလလေတာ့ၾကာမွ
ပရိသတ္ဆီကုိေရာက္ပါတယ္။စာအုပ္အေရအတြက္ ေထာင္ပုိင္းေလာက္ပဲ ရုိက္ႏုိင္ လုိ႔
ပရိတ္သတ္ဆီအေရာက္နဲသလုိ ေငြေပးၿပီး၀ယ္ဖတ္ရတာမုိ႕ဖတ္သူလည္း နည္းတတ္ပါတယ္။
အေကြ႕ေကာက္အလိမ္အညာ အရုိက္အစားေတြလည္းေပါပါတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္နဲ႕
တုိက္ရုိက္ထိေတြ႕ ေဆြးေႏြးမႈနည္းတယ္။ကေလာင္သာသိၿပီး ေရးသူကုိမသိ
ဖတ္သူကုိမသိ ကသိပ္မ်ားတယ္။ အေတာ္အသင့္ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ဆုိ
ပုံႏွိပ္စာေပေလာကမွာ အားပ်က္ၿပီးဇြဲေလွ်ာ့ သြားေလာက္ေအာင္ ႀကဳံ ေတြ႕
ႏုိင္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ေအာင္ျမင္လာၿပီးဆုိရင္လည္း
သူမ်ားနဲ႕မတူေအာင္ေနရာေပးခံရတတ္ပါတယ္။
အြန္လုိင္းစာေပမွာက်ေတာ့ ကုိယ္ခုေရးတဲ့စာကုိ ခုပဲပရိ္သတ္ဆီကုိခ်ေပးႏုိင္ၿပီး
ခုခ်က္ခ်င္းပဲ လူေပါင္းေသာင္းခ်ိီေအာင္ ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္အားသာခ်က္က ေရးသူနဲ႔ဖတ္သူ တုိက္ရုိက္ တန္းစကားေျပာႏုိင္ၿပီး
ေ၀ဖန္အၾကံျ႔ပဳႏုိင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူရဲ႕မွတ္ခ်က္ေလးကုိဖတ္ပီတိျဖစ္ရတဲ့အရာမ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။
လူတုိင္း၀င္ေရးႏုိင္သလုိအပိတ္အပင္ကင္းမဲ့တဲ့လြပ္လပ္မႈကုိရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္အားနည္းခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိျပန္ပါတယ္။ အြန္လုိင္းမွာပဲစာေရးၿပီး
ျပင္ပေလာကမွာ စာမေရးရင္ေတာ့ စာေရးဆရာလုိ႔မသတ္မွတ္ေပးတတ္ၾကဘူး။
ျပင္ပစာေပေလာကမွာ စာေရးမွ တရား၀င္စာေရးဆရာလုိ႔သတ္မွန္ျခင္းခံရတာမ်ားတယ္။
အြန္လုိင္းမွာေရးတဲ့စာကုိ အသက္အရြယ္ခပ္ၾကီးၾကီးေတြသိပ္မဖတ္သလုိ
ေတာက်ိဳအုံၾကား ေတြမွာေနတဲ့သူေတြ လည္းဖတ္ ရခဲပါတယ္။
ဒီေတာ့အင္တာနက္သုံးသူေလာက္ပဲသိပါတယ္။ ျပင္ပေလာကစာေရးဆရာေတြက်ေတာ့
စာအုပ္ေရနည္းနည္းထုတ္ႏုိင္ေပမယ့္။ နာမည္ကုိေတာ့ အြန္လုိင္းေရာျပင္ပေလာကမွာပါ
အသိမ်ားတယ္ ။ေရးတဲ့ စာဟာေတာၾကားထိေရာက္ႏုိင္တယ္။ၾကီးငယ္လတ္မေရြးဖတ္ႏုိင္တယ္။
ဒီေတာ့ပုိထိေရာက္တယ္လုိ႔ပဲဆုိရမွာပဲ။ဒီလုိပါပဲအားနဲခ်က္အားသာခ်က္ေတြကုိယ္စီရွိပါတယ္။

အခုဆိုရင္ အြန္လိုင္း စာေပ က တဟုန္တိုး ဖြ ့ံ ျဖိဳးတိုးတက္လာျပီး အြန္လိုင္းဘေလာ့ဂါေတြ
က ပံုႏွိပ္စာေပေလာကထိတိုး၀င္ေနပါျပီ.။ အဲဒါနဲ့ ပတ္သက္ျပီး အကိုရဲ့
သေဘာထားအျမင္ေလး သိခ်င္ ပါတယ္။

ဂုဏ္ယူထုိက္တဲ့အျပဳအမူေပါ့။အခ်ိဳ႕ဆုိ အြန္လုိင္းမွာ ပဲစာေတြေရးေနေပမယ့္။
ျပင္ပေလာကစာေရးဆရာေတြထက္ အေရးအသားေကာင္းေနတာကုိေတြ႕ရတယ္။
ဒီလုိလူမ်ိဳးေတြေတာ့စာေပ ေလာက ထဲေရာက္လာေစခ်င္တယ္။
အခ်ိဳ႕ကေတာ့အြန္လုိင္းစာေပမွာရြက္ၾကမ္းေရ႕က်ိဳမွ်ေလာက္ပဲေရးၿပီး၊ျပင္ပေလာက
မွာလဲခပ္ေပါ့ေပါ့မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေပါေပါေလာေလာေတြေရးေနၾကတယ္။
ဒီလုိ အက်ိဳးမဲ့တဲ့စာမ်ိဳးက်ျပင္ပစာေပေလာကႀကီးရဲ႕ဂုဏ္ကုိထိေစတာမုိ႔၀င္
မလာေစခ်င္ေသးဘူး။အြန္လုိင္းမွာပဲက်ိဳးစားေရးထိထိမိမိနဲ႕
အဓိပၸါယ္ျပည့္၀လာေအာင္ေရးႏုိင္ၿပီဆုိမွ ျပင္ပစာေပေလာကကုိ ကူးတာ
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ဥပမာ အြန္လုိင္းမွာ`` အပ်ိဳႀကီးမ်ားခ်စ္သူရရန္လုိက္နာရန္အခ်က္´´
ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးေအာက္မွာ ေပါက္တကရေလွ်ာက္ေရးၿပီး
တင္ထားတဲ့ပုိ႔စ္မ်ိဳးကုိ  ျပင္ပစာေပေလာကမွာ ၀င္ေရးတာကေတာ့
ပ်က္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏုိင္လြန္းတယ္လုိ႔ဆုိရမွာပဲ။ 
လက္ခံတဲ့အယ္ဒီတာေတြကလည္းစီးပြားေရးတစ္ခုတည္းဦးတည္ၿပီး ကုိယ့္မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္မွာ
ထည့္သင့္မသင့္ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ စာကုိ ၀ယ္ဖတ္ရတဲ့
ပရိသတ္ကုိအားနာသင့္တယ္။ေငြေပး၀ယ္ဖတ္ရၿပီး ဒီလုိအဓိပၸါယ္မဲ့အက်ိဳးမရွိတဲ့
စာေတြကမ်ားေနရင္ အရမ္းနစ္နာပါတယ္။
ဒီေတာ့ အြန္လုိင္းက ဘေလာ့ဂါမ်ား ပုံႏွိပ္စာေပေလာကမွာ တုိး၀င္ေနတာ ႀကဳိဆုိပါတယ္။
စာေပေလာကအတြက္အားျဖစ္ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္ စာေပေလာကရဲ႕ဂုဏ္ကုိျငဳိးငယ္ေစမယ့္။
အက်ိဳးမရွိတဲ့ အြန္လုိင္းမွာအပ်င္းေျပ သက္သက္ေရးတဲ့စာမ်ိဳးကုိေတာ့ မေရးဖုိ႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။
တကယ္ထိမိတဲ့စာမ်ိဳး ရသေျမာက္တဲ့ အက်ိဳးရွိေစတဲ့စာမ်ိဳးကုိေရးေစခ်င္ပါတယ္။
အေစာကေျပာခဲ့ဖူးသလုိ ကုိယ့္ေရးတဲ့စာဟာေႏွာင္တစ္ခ်ိန္ကုိယ္ကျပန္ဖတ္လို႔
အရွက္ရစရာစာမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ဂရုစုိက္ေစခ်င္ပါတယ္။

စာေပေလာ က ထဲမွာ ေရွ ့ဆက္ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေလးေတြ ရွိရင္ေျပာျပပါဦး။
စိတ္ကူးေတြကေတာ့အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ေနာက္ထပ္စာအုပ္ေတြထုတ္ေ၀
ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
``ေမတၱာမုိးေျမခ်စ္ေမေမ´´
``ေ၀းလြင့္ရြက္ေၾကြခ်စ္ေဖေဖ´´
         ``တစ္၊က၊ ေအ ဘ၀အလွဒႆနစကားစုမ်ား´´
          ``ႏွလုံးသားထဲကဆူး´´
          ``ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမ်ား´´
          ``တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူခ်စ္ညီမေလးသုိ႔´´
          ``တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေရာက္ခ်စ္ညီေလးမ်ားသုိ႔´´ စတဲ့
          စာအုပ္မ်ားထုတ္ေ၀ႏုိင္ဖုိ႔ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။အျခားဘာသာေရးစာအုပ္ေတြနဲ႔ အြန္လုိင္းမွာေရးခဲ့သမွ်
၀တၳဳတုိ စုစည္းမႈစာအုပ္ေတြလည္းထုတ္ဖုိ႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးစာေပ ေလာက မွာ လုပ္ဖုိ႔ရွိတာက ဇာတ္ညြႊန္းနဲ႔ဒါရုိက္တာ   ေတးေရးဆရာအထိလုပ္ဖုိ႔
ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။

ဆံုဆည္းရာမွာ ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္အေနနဲ့ စာေပေတြနဲ့ပတ္သတ္တဲ့အၾကံျပဳခ်က္ေလး ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳေပးပါအုန္း ။

ဆုံဆည္းရာရဲ႕လက္ရွိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိကေကာင္းလွပါၿပီ၊
လစဥ္အျမဲပုိစ့္ကဗ်ာေတြေရြးေပးေနတာကိုကေက်နပ္စရာပါ။
ဒီထက္မကလုပ္ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အျခားဆုိဒ္ေတြလုိၿပိဳင္ပြဲ ဆုိတာ ထက္ ၊
ဆုံဆည္းရာအဖြဲ႕သားမ်ားစုေပါင္းၿပီး အေကာင္းဆုံးပုိစ့္မ်ားကုိျဖစ္ေစ ကဗ်ာ မ်ားကုိျဖစ္ေစ
ပုံႏွိပ္စာေပအျဖစ္ထြက္ရွိႏုိင္ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ေကာင္းပါတယ္။
ဆုိဒ္အတြက္လည္းအမွတ္တရ ျဖစ္ သြားသလုိ
ျပင္ပေလာကစာေရးဆရာေတြအျဖစ္လည္းေျမေထာင္ေျမာက္ေပးရာေရာက္ပါတယ္။
ကုန္က်ေငြကုိေတာ့ ဆုိဒ္ကမတတ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ ပါ၀င္မဲ့အေကာင္းဆုံးပုိစ့္ကဗ်ာပိုင္ရွင္ေတြက
မွ်တစြာ ထည့္၀င္ေပးၾကေပါ့။

ဆံုဆည္းရာမွာလိုအပ္ေနတဲ့ အခန္း က႑ ေလးမ်ားရွိရင္ အၾကံျပဳေပးပါအုန္း ။

ဒါကေတာ့ဘယ္ေနရာတုိင္းမဆုိ ျပည့္စုံတယ္ဆုိတာမရွိသလုိ
အျမဲလုိအပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့အရာလည္းမရွိပါဘူး။ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္အခါ
အေျခေနေပၚမွာမူတည္ၿပီးလုိတာရွိသလုိ ပုိတာလဲရွိ လာႏုိင္ပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကေတာ့ေကာင္းပါတယ္။
တကယ္အဆင္ေျပမယ္ဆုိရင္ အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ျပင္ပစာေပေလာကမွာ ဆုံဆည္းရာ
အဖြဲသားေတြ ေျခခ်လာႏုိင္ ေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ေကာင္းမယ္ဆုိတာေလးေတာ့အႀကံျပဳခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခု ေျပာခ်င္တာေတာ့ရွိတယ္ ကုိယ္ပုိင္စာမ်က္နွာ အိမ္ေလးေတြရဲ႕ေဘးမွာ
ေတာ့ပ္တန္းဆယ္ပုဒ္အျမဲေပၚ ေနေအာင္ လုပ္ ထား ရင္ေတာ့ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။


ဆံုဆည္းရာရဲ့အခန္း က႑ ေတြထဲမွာအကိုအႏွစ္သက္ဆံုး အခန္း က႑ ေလးကိုေျပာျပေပးပါအုန္း ။

မိသားစုတစ္ခုတည္းမွာ အေဖကေမးရင္ အေဖ့ကုိပုိခ်စ္တယ္ေျပာတယ္။
အေမကေမးရင္အေမ့ကုိပုိခ်စ္တယ္ေျပာတယ္။ကုိယ္ကေတာ့အားလုံးကုိ
အတူတူပဲခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခ်င္တယ္။ဒီေတာ့ ဘယ္အခန္း က႑ဆုိတာထက္
တေျပးညီထဲျဖစ္ေနတဲ့ဆုံဆည္းရာ ၾကီးတစ္ခုလုံးကုိနွစ္သက္မိလို႔ ပိုစရာရွိမယ္မထင္ပါဘူး။
ခ်ီးက်ဴးခ်င္တာတစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အြန္လုိင္း အေမးအေျဖ ဖတ္ခဲ့ ရသမွ် ဆုိဒ္
ေတြထဲမွာဆုံဆည္းရာအင္တာဗ်ဴးကုိေတာ့တကယ္အၾကိဳက္ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။
ေမးသူတကယ္ေတာ္ပါတယ္။ေျဖသူဆုိတာကေမးသူေကာင္းမွေျဖလုိ႔ရတာပါ။

ဆံုဆည္းရာရဲ့ စက္တင္ဘာလ ဘေလာ့ေရႊးခ်ယ္ပြဲအတြက္အစ္ကို ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဘေလာ့ေလး မ်ားရွိရင္လည္းေျပာျပေပးပါအုန္း ။


မရွိပါဘူး။လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့အေတြးကုိလက္လြတ္မခံေရးၿပီးတင္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိလုိ႔
ဒီတစ္ခါေတာ့ဘယ္လုိမ်ိဳးေရးလိုက္မယ္ဆုိတာမရွိပါဘူး။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိဘာေတြေတြးေန
လည္းဆုိတာပဲ ျပန္ ေမးရလိမ့္မယ္။

ခုအကို ဆံုဆည္းရာမွာ ေရးသားျဖစ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ေလးေတြအေၾကာင္းေျပာျပေပးပါအုန္း ။

ဆုံဆည္းရာမွာကုိဘေလာ့တင္ထားတာအရမ္းနည္းေသးတယ္။
ပထမဆုံးေရးတင္ခဲ့တဲ့ဘေလာ့ေလးကအြန္လုိင္းအခ်စ္ကုိယုံစားအျပင္မွာေတြ႕ရာကဘ၀
နစ္မြန္းခဲ့ရတဲ့ျဖစ္ရပ္ဆုိတဲ့ပညာေပးေဆာင္းပါးေလးပါ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးမွာ
အြန္လုိင္းသုံးတဲ့မိန္းကေလးေတြ အျပင္မွာေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ
သတိထားႏုိင္ဖုိ႔ ျဖစ္ရပ္အမွန္ တကယ္အျဖစ္ဆုိးခဲ့တဲ့ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က မိန္းကေလးတစ္ဦးရဲ႕
အေၾကာင္းေလးကုိတင္ျပထားပါတယ္။
ဒုတိယတင္ခဲ့တဲ့ဘေလာ့ေလးက မိန္းကေလးမ်ားသတိထား ကဆုိတာေလးပါ ဒါေလးကေတာ့
ကုိယ္တုိင္ေရးမဟုတ္ပါဘူး။ နည္းပညာရွင္ျဖစ္တဲ့ ကုိေအး၀င္းလႈိင္ရဲ႕
ဘေလာ့ေလးပါ။စကာၤပူမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္
ေက်ာင္းတက္ရင္းျမန္မာႏုိင္ငံသားခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရၿပီး
ခ်စ္သူအလုိကုိလုိက္ခဲ့မိရာက  အတူေနခဲ့တဲ့အရာေတြကုိ ခ်စ္သူကအြန္လုိင္းမွာ
ျပန္တင္လုိက္လုိ႔ အရွက္ရၿပီး တုိက္ေပၚကခုန္ခ်
မိမိကုိယ္ကုိေသေၾကာင္းႀကံစည္ခဲ့တဲ့ျဖစ္ပ္ေလးကုိမိန္းကေလးမ်ား
သတိထားေစခ်င္လို႔ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
တတိယကရတနာပုံတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူေလးရဲ႕ျဖစ္ရပ္ႏွင့္အပ်ိဳစင္တုိ႕
သတိထားစရာကဆုိတဲ့ဘေလာ့ေလးပါမႏၱေလးရတနာပုံတကၠသုိလ္
တက္ေနတဲ့မႏူးမနပ္ေက်ာင္းသူေလး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ခ်စ္သူက အရက္တုိက္
အဓမၼဗလကၠာယျပဳခံရၿပီး မတုိင္ရဲမျပဳရဲျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္းေလးကုိ
ျဖစ္သင့္တဲ့အေနအထားကိုညႊန္ျပရင္းေရးခဲ့တဲ့ဘေလာ့ပါ။
စတုတၳကၾသဂုတ္လအတြက္အေကာင္းဆုံးပုိ႕စ္ထမင္းတစ္လုံးရဲ႕တန္ဖုိးျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတာ့ထူးေထြေျပာေနစရာလုိမယ္မထင္ပါဘူး။
မဥၥမကလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားႏွင့္ဘာသာတရားပုိ႔စ္ေလးပါ။ဖက္ရွင္တုိမ္းအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ရဲ႕
ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္မဂၢဇင္းမွာေရးခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးေလးျပန္လည္တင္ေပးခဲ့တာပါ။
ဒီမွာေတာ့လူငယ္ေမာင္မယ္နဲ႔ဘာေရးလုပ္ငန္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိအေရးပါလည္းဆုိတာ
ဘာသာေရးလက္ေတြ႔လုိက္စားရင္ ဒီဘ၀မွာပဲရရွိႏုိင္မဲ့အက်ိဳးေတြကုိေရးသားထားပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္တင္ထားတာကေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲ။ ေရးထားၿပီး
ဒီဆုိဒ္ေလးမွာ မတင္ျဖစ္ေသးတဲ့ ဘေလာ့ေပါင္းတစ္ရာေလာက္ရွိပါေသးတယ္။
အဆင္ ေျပသလုိ ၾကည့္တင္ ေပးသြားဖုိ႔အစီ အစဥ္ရွိပါတယ္။

ဆံုဆည္းရာကဘေလာ့ေရးခါစစာေပရွင္ကေလာင္ရွင္အသစ္ေလးေတြကိုအကို့အေနနဲ့အၾကံေပး
ေဆြးေႏြးခ်က္ေလးေျပာျပေပးပါအုန္း။
`       
အင္းထူးေထြေတာ့ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ခုေခတ္က ကုိယ့္ထက္သာတဲ့
သူေတြတစ္ပုံႀကီးေလ။ဘေလာ့စ္ပုိစ့္တစ္ခုရဲ႕အသြားအလာ ကုိသူတုိ႔သိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ကုိယ္ျဖစ္ေ စခ်င္ တာကေတာ့ အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့စာမ်ိဳးကုိေရးေစခ်င္တယ္။
ကေပ်ာ္ကပ်က္ေတြသိပ္မေရးေစခ်င္ဘူး။ စာေရးမယ္ဆုိရင္စာအုပ္ေတြမ်ားမ်ားဖတ္ဖုိ႔ေတာ့လုိတယ္။
သူမ်ားေရးတဲ့ဘေလာ့တုိင္းကုိ လည္းမပ်င္းမရိဖတ္ဖုိ႔လုိတယ္။
သူမ်ားစာကုိေကာ္ပီယူတာထက္ငါဒီေနရာမွာဘယ္လုိျပန္ေတြးေရးရမလဲဆုိတဲ့
အေတြးသစ္ကုိအၿမဲရွာေရးရင္စာေပပရိယာယ္ကုိနားလည္လာလိမ့္မယ္။
၀တၳဳတုိေရးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ဇာတ္လမ္းေလးထဲမွာရုိးရွင္းစြာအခ်စ္အလြမ္းေလာက္ပဲေရးမသြားပဲ။
ဇာတ္ေကာင္ေတြေျပာတဲ့စကားေတြထဲမွာဒုိင္ယာေလာ့ေလးမ်ားထည့္ႏုိင္
သေလာက္ထည့္ေပးရင္ပုိေကာင္းပါတယ္။

အခုလို ေျဖၾကားေပးတဲ့ အကို႔ကို ဆံုဆည္းရာမိသားစုကိုယ္စား ကၽြန္ေတာ္ကေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္
ေနာက္လေတြမွာလည္း ဆံုဆည္းရာစာေပခ်စ္သူမ်ားအက်ိဳးရွိမဲ့ စာေပ ေတြ
အမ်ားၾကီးတင္ေပးပါအုန္းလို့ေတာင္းဆိုရင္းအကိုဘဝမွာဆႏၵနဲ့ဘဝတစ္ထပ္တည္းက်ျပီး
စာေပေလာကမွာေအာင္ျမင္ေတြဆက္တိုကရရွိပါေစလို့
ဆံုဆည္းရာမိသားစုကဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။

အဲဆႏၵနဲ႔ဘ၀တစ္ထပ္တည္းကေတာ့က်မယ္မထင္ဘူး။ဆႏၵနဲ႔ဘ၀
သာတစ္ထပ္တည္းက်မယ္ဆုိရင္လည္းလူေတြသိပ္တရားရွိမွာမဟုတ္ဘူး
ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့လူေတြကမေကာင္း တာကုိလုပ္ခ်င္ တဲ့ဆႏၵေတြကမ်ားေနၾကတာ၊
ငါတုိက္တာေရႊေငြေတြနဲ႔ ျမင္ေတြ႕
သမွ်အေခ်ာအလွေလးေတြကုိအကုန္ပုိင္ခ်င္လိုက္တာဆုိတဲ့ဆႏၵရွိသူေတြကမ်ားေနၾကတာေလ။
ေကာင္းတဲ့ဆႏၵဆုိရင္ေတာ္ေသးတယ္မေကာင္းတဲ့ဆႏၵေတြမ်ားဘ၀န႔ဲ
တစ္ထပ္တည္းက်လုိ႔ကေတာ့သြားၿပီး။ကဲကဲကုိယ္ကလဲ ကုိယ့္လုိပါတီပါခ်က္လူမ်ိဳးကုိလာ
ေမးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ဆုံဆည္းရာ ဆုိဒ္ႀကီး
ဒီထက္ မက ေအာင္ ျမင္စြာနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕တဲ့ရိပ္ျငိမ္တစ္ခုအျဖစ္ရပ္တည္ႏုိင္ပါေစ၊
အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးႏုိင္ပါေစ။အားလုံး အားလုံးမဂၤလာရွိပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါ တယ္။
ညီမေလးကုိလည္အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

1 comment:

  1. We Must Win စာအုပ် pdf ဖိုင်လေးရှိရင်
    Link ချပေးပါဦးဆရာ

    ReplyDelete

Blogger Tips And Tricks|Latest Tips For Bloggers Free Backlinks