စိတ္ဓါတ္စာ

စိတ္ဓါတ္စာ

                                                                                                         ပီတိ(ေပႀကီး)

         

ညီမေလးေရ…

          လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ ေန႔စဥ္ကုသုိလ္၊ပညာ၊ဥစၥာတစ္ခုခုရေနဖုိ႔အၿမဲလုပ္ေနရမယ္လုိ႔ ကုိယ္တုိ႔ဘုရား ေဟာခဲ့တယ္ေနာ္။

          ညီမေလးလည္းျဖတ္သန္းလာတဲ့ေန႔ရက္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ တစ္ရက္တစ္ရက္ ငါဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ။ ကု သုိလ္၊ပညာ၊ဥစၥာတစ္ခုခုရရဲ႕လားဆုိတာေသခ်ာစိစစ္ျဖစ္ရဲ႕လား။ တစ္ရက္ကုန္လြန္သြားတုိင္း အဲဒီရက္အတြက္ ဘာေတြရခဲ့လည္းဆုိတာေသခ်ာစိစစ္ေနာ္ညီမေလး။

          ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ေသးရင္ တစ္ရက္မကုန္ခင္တစ္ခုခုလုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ။ ဒါကဘ၀ရဲ႕တန္ဖုိးေတြမုိ႔ညီမ ေလးကုိ ခဏတုိင္းေျပာေနရတာ။ ဟုိအရင္ကလည္း ကုသုိလ္၊ပညာ၊ဥစၥာရဖုိ႔ အလုပ္လုပ္ေနရမယ္ဆုိတာ ကုိယ္ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္။

          ဘ၀ရဲ႕တန္ဖုိးကုိသိမွ ဘ၀မွာတန္ဖုိးရွိတဲ့သူျဖစ္လိမ့္မယ္။ အႏွစ္အဓိပၸါယ္ရွိရွိေနႏုိင္ဖုိ႔၊ဘ၀ရဲ႕တန္ဖုိးကုိသိ ၿပီး အခ်ိန္မျဖဳန္းပဲႀကိဳးစားအလုပ္လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ အလုပ္ေတာ့ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ခ်င္ပဲ အိပ္လုိက္၊စားလုိက္၊ ေပ်ာ္ပါးလုိက္ ၊သြားလုိက္လာလုိက္နဲ႔အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္သြားရင္ အဲလုိလူမ်ိဳးကုိ လူ႔တိရစၧာန္၊လူ႕ငႏြားလုိ႔ေခၚ တယ္။ အိပ္၊ကား၊ကာမ၊ဤသုံး၀၊မွတ္က်တိရစၧာန္အက်င့္တဲ့ ။တစ္ရက္ကုန္သြားလုိ႔ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ျဖစ္ပဲ အိပ္စားေပ်ာ္ပါးရင္းကုန္လြန္သြားခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီေန႔ငါတိရစၧာန္ျဖစ္ေနၿပီလုိ႔သာေအာက္ေမ့လုိက္ေပေရာ့။

          ညီမေလးေရ..

          ေလာကထုံးစံ၊ေလာကဓံကား၊ မႀကံလည္းျဖစ္၊ႀကံလည္းနစ္၏ဆုိတာ ရွိေပမယ့္လုိ႔ ငွက္ပ်ံရင္းေသ၊လူႀကံ ရင္းေသဆုိသလုိ မႀကံဆလုိ႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး။ အၿမဲေတြးေတာ ႀကံဆၿပီး အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ အလုပ္လုပ္ေန ဖုိ႔လုိအပ္လွတယ္။ လုပ္တဲ့အတုိင္းျဖစ္မလာရင္လည္းစိတ္မညစ္ပါနဲ႔၊ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႕ အလုပ္လုပ္ပါ။ လုပ္တုိင္းမျဖစ္၊ စိတ္မညစ္နဲ႔၊ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့အလုပ္လုပ္ ၊အထုပ္ပုိင္ဆုိင္မယ္ တဲ့ ဘာမွမရရင္ေတာင္ အလုပ္ ရဲ႕အေနအထား အသြားအလာအထာေတြသိၿပီး ပညာတစ္ခုေတာ့ရမွာပါ။ အေရးႀကီးတာက ဘယ္အလုပ္တုိင္း မဆုိလုပ္ၿပီဆုိ ဇြဲမေလွ်ာ့ဖုိ႔လုိအပ္လွတယ္ ။

          ဆရာခ်စ္စံ၀င္းေရးတဲ့စာအုပ္ေခါင္းစဥ္တစ္ခုရွိတယ္။ဘယ္ေတာ့မွ…ဘယ္ေတာ့မွ…ဘယ္ေတာ့မွဇြဲမ ေလွ်ာ့နဲ႔တဲ့။ ကုိယ္တုိ႔ေတြက ေျခလက္အဂၤါအကုန္စုံတယ္။မ်က္မျမင္ နားမၾကားေျခလက္မစုံတဲ့သူေတြေတာင္ ဘ၀ကုိအရႈံးမေပးပဲႀကိဳးစားလုိ႔ ကမၻာေက်ာ္တဲ့သူေတြျဖစ္လာၾကေသးတာ။ ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာေတာင္နားမၾကားတဲ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမိဳ႕နယ္က မေနရည္လင္း ဟာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ပညာသင္ႏွစ္မွာ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ကုိေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူဟာ ေမြးရာပါနားမၾကားသူျဖစ္ၿပီး ငယ္ကတည္းက စိတ္နဲ႔မွတ္သားၿပီး ေျဖဆုိခဲ့ရတာ။ သူ႕လုိပဲ နားမၾကားေပမယ့္ ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေအာင္တဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္ ၊ႏုိင္ငံျခားပညာသင္ဆုရသူေတြလည္းရွိ တယ္။

          တေလာက ဆရာေတာ္ေတြသင္ၾကားပုိ႔ခ်တဲ့ စိတ္ဓါတ္ျမင့္တင္ေရးသင္တန္းက ပီတိဇာတ္လမ္း ေခြထဲ မွာတကယ္ျဖစ္ရပ္မွန္ ေျခမပါလက္မပါတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ဘယ္သူ႔ကုိမွအားမကုိးပဲ ဘ၀ကုိ ႀကံ့ႀကံ့ခုိင္ခုိင္ ႀကိဳးစားေနတဲ့ပုံရိပ္ေတြကုိ ရုိက္ျပထားလုိ႔ ၾကည့္လုိက္ရတယ္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြရုိက္ျပထားတာ။

          သူ႕မွာေျခမပါလက္မပါေပမယ့္ သူမ်ားအကူမယူပဲ ကုိယ္တုိင္အ၀တ္အစားလွယ္တယ္။ ကုိယ္တုိင္သြား တုိက္တယ္။ ကို္ယ္တုိင္ကားေမာင္းတယ္။ကုိယ္တုိင္ထမင္းစားတယ္။ သူ႔ရ႕ဲေ၀ယ်ာ၀စၥမွန္သမွ် သူ႔နည္းသူ႕ဟန္ အေထာက္အကူပစၥည္းေတြနဲ႔ရေအာင္ေျဖရွင္းတယ္။အိပ္ရာေပၚတက္တာကအစဘယ္သူ႔အကူအညီမွသူမယူ ဘူး။ေျခလက္ေတြမပါေပမယ့္ေခါင္းေတြကုိယ္ေတြပါတယ္။ သြား၊လည္ပင္း၊ဂုတ္ေတြနဲ႔ရေအာင္လုပ္တယ္။သူ႔ရဲ႕ လုပ္ႏုိင္စြမ္းရည္ေတြကုိစင္ျမင့္ေပၚမွာတက္လုပ္ျပရင္းသူဟာကမၻာေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

          ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။ ဒါလည္းျဖစ္ရပ္မွန္ပါပဲ။အဲဒီအမ်ိဳးသမီးမွာ လက္ႏွစ္ ဘက္မပါဘူး။ဒါေပမယ့္သူ႕အတြက္ကူေပးရသူမလုိတဲ့အျပင္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လုပ္ရမယ့္၀တၱရားမွန္သမွ် အိမ္မႈကိစၥလုပ္ငန္းေတြကုိသူတစ္ေယာက္ထဲႏုိင္ေအာင္လုပ္တယ္။

          အိမ္မွာရွိတဲ့အျခာသူေတြကအျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္တယ္။ သူကေတာ့အိမ္မွာေနခဲ့ၿပီးၿပီးအိမ္လုပ္ငန္း ေတြလုပ္တယ္။ေျခေထာက္၊ကုိယ္ခႏၶာဦးေခါင္းေတြနဲ႔အရာရာလုပ္ႏုိင္ေအာင္ေလ့က်င့္ထားတယ္။ ငါးဖမ္းတယ္၊ပု ဇြန္ေကာက္တယ္။ထမင္းဟင္းအကုန္ခ်က္တယ္။ ပန္းကန္ေတြေဆးတယ္။အ၀တ္ေလွ်ာ္တယ္။အိမ္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္တယ္။ အပ္ခ်ည္မွည္နဲ႔အပ္ရေအာင္ထိုးတယ္။အပ္ခ်ဳပ္တယ္။စာေရးတယ္ ၊ဒါေတြအားလုံးေျခေထာက္နဲ႔ပါး စပ္ကုိအဓိကထားေလ့က်င့္ၿပီးသူလုပ္တယ္။

          တကယ္အားက်ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ညီမေလး။ အဓိကစိတ္ဓါတ္ႀကံ့ခုိင္တာပါပဲ။ေျခလက္အဂၤါစုံတဲ့သူေတြမ လုပ္ႏုိင္တဲ့ သူရေအာင္လုပ္ျပတယ္။ ဘ၀ကုိအရႈံးမေပးသလုိ ကုိယ္ဟာသူတစ္ပါးရဲ႕၀န္ထုတ္၀န္ပုိးအျဖစ္မခံဘူး ညီမေလး။ ေျခလက္မပါလုိ႕ သူမ်ားေတြေအာက္ႀကဳိ႕ၿပီးဘယ္လုိရေအာင္ေတာင္းစားရမလဲဆိုတဲ့အစား ငါဘယ္ လုိအလုပ္မ်ိဳးေတြကုိလုပ္ႏိုင္မလဲဆုိတာကုိစဥ္းစားတတ္တဲ့သတၱိစိတ္ေတြသူ႕မွာရွိတယ္။

          ကုိယ္တုိ႔လည္းဒီလုိမ်ိဳးစိတ္ဓါတ္ေတြေမြးသင့္တယ္။တစ္ခုရွိတာက ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းဖုိ႔ေတာ့ လုိတာေပါ့။ ေျခလက္အဂၤါမစုံတဲ့သူေတြဆုိရင္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕တန္းတူမဆက္ဆံခ်င္ပဲပစ္ပယ္မထားပဲ။ရင္းႏွီးေဖးမ ကူညီလုိစိတ္နဲ႔တန္းတူအခြင့္အေရးေပးသင့္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္။

          အေစာကအမ်ိဳးသမီးဆုိရင္ သူ႕မိသားစုေတြကသူ႕အေပၚမွာ သာမန္မိသားစု၀င္တစ္ေယာက္လုိ တန္း တူအခြင့္ေရးေတြေပးထားတယ္။ သူဟာေျခေထာက္နဲ႔ဆန္ေဆးတယ္။အသီးအရြက္အသားငါးေတြကုိင္တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္တယ္။ ထမင္းခူးတယ္၊မိသားစုနဲ႕တစ္၀ုိင္းထဲထမင္းစားတယ္။ သူကေျခေထာက္နဲ႔ဇြန္းခရင္းကုိင္ၿပီးစား တယ္။မိသားစု၀င္ေတြကိုခ်စ္ခင္စြာသူ႕ေျခေထာက္နဲ႔ဟင္းေတြေကာ္ၿပီးသူတုိ႔ထမင္းပုဂံထဲထည့္ေပးတယ္။ ဟင္း ရည္ေတြခပ္တုိက္တယ္။ သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ေျခေထာက္နဲ႕လုပ္တာေတြ ထမင္း၀ုိင္းမွာေျခ ေထာက္ႀကီးနဲ႔ ဟင္းပုဂံေတြေပၚ၀ဲေနတာေတြၾကည့္ရင္ဘယ္သူမွစားခ်င္စိတ္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမယ့္သူ႕မိသား စု၀င္ေတြကေတာ့ ထမင္း၀ုိင္းတစ္ခုလုံးေျခေထာက္နဲ႔အစအဆုံးလုပ္ကုိင္ၿပီး ေျခေထာက္နဲ႔ခပ္တုိက္တဲ့ဟင္းရည္ ေတာင္မရြံမရွာၿပဳံးၿပဳံးေပ်ာ္ေပ်ာ္တန္းတူအခြင့္အေရးေပးဆက္ဆံၾကတယ္။သူ႕ရဲ႕အျပဳမူေတြေပၚမွာမႏွစ္လုိတဲ့အ မူအရာမျပၾကသလုိ သူကုိယ္တုိင္ကလည္းေျခေထာက္နဲ႔လုပ္တယ္ဆုိေပမယ့္ သန္႔သန္႔ျပန္႕ျပန္႕ပဲေနေလ့ရွိ တယ္။

          ကုိယ္ျဖင့္ေလ အဲဒါေတြၾကည့္ၿပီးတကယ္ပီတိျဖစ္မိတယ္။မ်က္ရည္ေတာင္က်တယ္။ၿပီးေတာ့စိတ္ဓါတ္ ခြန္အားေတြမ်ားစြာရတယ္။သူေတာင္ဒီလုိလုပ္ႏုိင္ေသးတာ ငါတုိ႔လုိလူေတြကဘာလုိ႔မလုပ္ႏုိင္ရမလဲ၊ဘ၀ကုိ ဘာ့ေၾကာင့္လြယ္လြယ္အရႈံးေပးရမလဲလုိ႔ခံယူထားလုိက္မိတယ္။

          ကုိယ္တုိ႕ျမန္မာေတြက စိတ္ဓါတ္ခြန္အားအရမ္းအားနည္းၾကတယ္။ ခ်မ္းသာသူနဲ႕ေတြ႕ရင္ဆင္းရဲသူ ေတြကသိမ္ငယ္ၾကတယ္။ ၿမိဳ႕ကလူေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ရြာကလူေတြက သိမ္ငယ္ၾကတယ္။ ရာထူးရွိသူအာဏာရွိသူ နဲ႔ေတြ႕ရင္ သာမန္အရပ္သားေတြက ေၾကာက္လန္႔သိမ္ငယ္တတ္ၾကတယ္။

          လူလူခ်င္းပဲညီမေလးဘာသိမ္ငယ္စရာရွိလဲ၊ကုိယ္လည္းႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သူ႕လုိခ်မ္း သာအာဏာေတြရလာႏုိင္သလုိ သူကမႀကိဳးစားရင္လည္းတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာကုိယ့္လုိသူလည္းဆင္းရဲႏုိင္တာပဲမ ဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ဘ၀မွာသိမ္ငယ္တတ္တဲ့စိတ္ေတြကုိေဖ်ာက္ၿပီး ျဖစ္ပါ့မလားလုိ႔မေတြးပါနဲ႔ညီမေလး ။ျဖစ္ ကုိျဖစ္ရမယ္ဆုိၿပီးႀကိဳးစားလုပ္ပါ။

          ဟိေတာပေဒသအဆုံးအမေလးတစ္ခုရွိတယ္။ မရွိဆင္းရဲေသာေၾကာင့္ ရွက္ရြံ႕ျခင္းျဖစ္တယ္။ ရွက္ရြံ႕ ျခင္းေၾကာင့္အစြမ္းသတၱိေလွ်ာ့က်တယ္။အစြမ္းသတၱိေလွ်ာ့လွ်င္ သူတစ္ပါးႏွိပ္စက္ခံရတယ္။သူတစ္ပါးႏွိပ္စက္ခံ ရရင္ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ႔ေနရေတာ့တာပါပဲတဲ့။ အဲေတာ့ သိမ္ငယ္တဲ့စိတ္ကုိေဖ်ာက္ႏုိင္မွ ဆင္းရဲတြင္းကလြတ္လိမ့္ မယ္ညီမေလး။

          ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားခ်င္ရင္ပ်င္းလုိ႕မရဘူး။စိတ္ဓါတ္ကုိျမွင့္ၿပီး အားတုိက္အင္တုိက္အလုပ္လုပ္ခါအခ်ိန္ ေတြကုိေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္။ကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံကမိမရွိ ဖမရွိေနတုိင္စရာမရွိတဲ့အခ်ိဳ႕လူငယ္ေလးေတြ ဘ၀ကုိအရႈံးေပး ေနၾကတယ္။ဂ်ေလဘီလုပ္တယ္၊ဆုိးတယ္၊မုိက္တယ္၊ေတာင္းစားၾကတယ္။အဲဒီလုိမျဖစ္သင့္ဘူး။ကုိယ့္မွာမိဘမဲ့ ခုိးကိုးရာမရွိေပမယ့္ ေျခေတြလက္ေတြအာင္းအင္ေတြရွိတယ္။ငါဘာလုပ္ႏုိင္မလဲ ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးေတာ့လုပ္လုိ႕ ရမလဲဆုိၿပီးရရာအလုပ္ကုိ၀င္ႀကိဳးစားလုပ္စမ္းပါ၊ ဘ၀ကုိႀကံ့ႀကံ့ခုိင္ခုိင္ထားၾကစမ္းပါ။မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔သူမ်ား ဆီက မသဒၶါရည္ေတာင္းစားမယ့္အစား ကုိယ္တုိင္ႀကိဳးစားလုပ္လုိ႕ရလာတာကုိ ျဖစ္သလုိစားတာက ျမင့္ျမတ္တဲ့လုပ္ ရပ္တစ္ခုပါ။

          ေျချပတ္၊လက္ျပတ္၊ မ်က္မျမင္ရုံ၊နားမၾကားရုံတစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ခြက္လက္စြဲၿပီးေတာင္းစားဖုိ႔ႀကံမ ေနသင့္ဘူး။စိတ္ဓါတ္အရမ္းေပ်ာ့ည့့ံရာက်တယ္။ ေျခမရွိရင္လက္ရွိတယ္၊ လက္မရွိရင္ေျခရွိတယ္ ရွိတာနဲ႔ျဖစ္ ေအာင္လုပ္မယ္ရယ္လုိ႔ျပင္းထန္စြာေလ့က်င့္ျပဳလုပ္ရင္ ဘာမဆုိ  ျဖစ္ႏုိ္င္ပါတယ္။ေျခလက္အဂၤါမစုံေပမယ့္ ကမၻာ ေက်ာ္ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။

          တစ္ခုရွိတာကအေစာကေျပာသလုိပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းဖုိ႔ေတာ့ လုိတာေပါ့။ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလူ ေတြကနိမ့္ရာလွံစုိက္ၿပီးအေရးတယူမလုပ္ရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖုိ႕ခဲယဥ္းတာေပါ့။ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ..ဘယ္ ေတာ့မွ…ဘယ္ေတာ့မွဇြဲမေလွ်ာ့ပါနဲ႔ လုပ္သင့္တာလုပ္ရင္ ျဖစ္သင့္တာေတာ့ျဖစ္လာမွာပါ။

          ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မညစ္နဲ႔

          ေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြး စိတ္မေလးနဲ႔

          ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ စိတ္မေဖာက္နဲ႔

          ေတာင္ႀကံေျမာက္ႀကံ မပူပန္နဲ႔

          လူမွန္သမွ် ထုိက္တန္တဲ့အက်ိဳးကုိ ရမည္သာ…တဲ့ညီမေလး။       

          ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္က မွန္ကန္ဖုိ႕နည္းလမ္းက်ဖုိ႕ေတာ့လုိ လိမ့္မယ္။

          ညီမေလးေရ..ေျပာတာေတြမ်ားေနၿပီ ေနာက္မွားမွဆက္ေျပာျပတာေပါ့။ ခုေျပာခဲ့တာေလးေတြကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ ေမြးေပးပါညီမေလး။         

          ေန႔စဥ္အက်ိဳးရွိမဲ့အလုပ္တစ္ခုကုိ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ၊ေျခလက္အဂၤါမစုံတဲ့သူေတြေတာာင္လုပ္ႏုိင္တာ ငါကဘာလုိ႕မလုပ္ႏုိင္ရမလဲဆုိတဲ့စိတ္ကုိေမြးျမဴပါ။ အကယ္၍ကုိယ့္မွာ ေျခလက္ေတြမရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ဘ၀ကုိအ ရႈံးမေပးပဲ ေျခမရွိလက္ရွိတယ္။ လက္မရွိေျခရွိတယ္။ေျခလက္ႏွစ္ခုလုံးမရွိရင္ ခႏၶာကုိယ္နဲ႔ဦးေခါင္းေတြရွိတယ္။ ရွိတာနဲ႔ရေအာင္လုပ္မယ္ ။ ငါသည္အမ်ားအတြက္၀န္ထုန္၀န္ပုိးမျဖစ္ေစရ ၊ငါ့အတြက္မၿမဲဂရုစုိက္ၾကည့္ရႈ႕ေနရ တဲ့သူမရွိေစရ ငါကသာလွ်င္အမ်ားကုိအႀကိဳးျပဳႏုိင္သူျဖစ္ေစရမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔အလုပ္လုပ္ပါညီမေလး။ကုိယ္ လည္းဒီလုိပဲခံယူထားတယ္။

        မုိးရြာရင္ဘာလုပ္ရမလဲေတြးေနမယ့္အစား မုိးလုံေအာင္ဘယ္လုိလုပ္ထားရမလဲစဥ္းစားပါ။

                   ကုိခ်စ္တဲ့ညီမေလး  ပုံ႕   ဘ၀တုိက္ပြဲအႏုိင္ႏႊဲႏုိင္ပါေစ။

                                                 ခ်စ္ရတဲ့   ကုိ

                                                             ပီတိ(ေပႀကီး)3.7.2013