ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပြင့္တဲ့
ပန္းကေလးမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး
ၾကည္ႏူးလုိ႔မဆုံးခင္
က်ီးတစ္သုိက္၀င္အုပ္သြားတယ္
ပန္းကေလးေတြေၾကကုန္ၿပီ။
ပလက္ေဖာင္းပ်ိဳးခင္းေတြက
ႏုိင္ငံေတာ္ကုိသိကၡာက်သတဲ့
သူဘယ္တုန္းကသိကၡာ႐ွိဖူးသလဲ
မသိေက်းကြၽန္ေက်ာ႐ုိးျပဳထားတဲ့
လူမႈဘ၀ျမႇင့္တင္ေရးေတြ
ယုိသူမ႐ွက္ျမင္သူ႐ွက္
တာ၀န္သိသူမွာတာ၀န္႐ွိလုိ႔
ပလက္ေဖာင္းမွာပန္းစုိက္ခဲ့တာ
ကုိယ့္၀မ္း ကုိယ့္အစာကုိယ္အသျပာေၾကာင့္
ကုိယ္ႏုိင္ရာ၀န္ကုိေမာင္း
ပုိေနတဲ့ပလက္ေဖာင္း
ညေနေစာင္းမွာပ်ိဳးေပါင္းခဲ့တယ္။
ပညာသင္လုိ႔ဖမ္းခံရတဲ့စက္လက္နက္
ငါတုိ႔ဆီမွာပထမဆုံးတီတြင္ခဲ့တယ္
ကမၻာကအံ့မခန္းပညာလမ္းေတြပြင့္ေတာ့မယ္။
ေက်ာင္းေနအရြယ္ကေလး
ေက်ာင္းေနေရးမိဘျပည္သူအားလုံး၀ုိင္းကူေပး
စာထဲမွာေတာ့ေမတၱာ႐ွင္
ပလက္ေဖာင္းတြက္ေတာ့မုန္တုိင္းဆင္။
ေလလႊင့္ကေလးတုိ႔အတြက္
အနာဂတ္အိပ္မက္ကြယ္ေပ်ာက္
ကြၽန္သေဘာက္ခုိင္းေစခံ
လူမွန္ေနရာမွန္လြဲ အမြဲၿပီးအမြဲနဲ႔
ကေလးအလုပ္သမား
ကေလးစစ္သား
ကေလးျပည့္တန္ဆာ
ကေလးသူဖုန္းစား
အပူလုံးမ်ားၾကားမွာ
အနိဌာ႐ုုံေတြျမင္ေတာ့မယ္။
ဒီအရာေတြကာကြယ္ဖုိ႔
သူတုိ႔ပန္းစုိက္ခဲ့တယ္
ေနရာရဖုိ႔မဟုတ္ဘူး
နာမည္ႀကီးဖုိ႔မဟုတ္ဘူး
ကုိယ္က်ိဳးမဖက္ေမတၱာဆက္
စာနာမႈသက္သက္အျဖည့္ပါရမီ
မသမာေတြလုိဥေပကၡာမျပဳရက္
ႏိုင္ငံ့အတြက္လုပ္ခဲ့တာ။
ဘယ္သူေတြမွာတာ၀န္႐ွိလဲ
ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမေရြး
အခမဲ့ပညာေရးစနစ္
လမ္းသစ္ေတြဖြင့္ေပးပါ
ကုိယ္ပုိင္ေက်ာင္းနဲ႔ေငြထုိင္ေတာင္းေနဖုိ႔
ငါတုိ႔ကဘီလွ်ံနာေတြမဟုတ္ဘူး
တန္းေက်ာင္းကစာမသင္လုိ႔
အထူးေဘာ္ဒါ၀ုိင္းတက္ရတာ
ဘယ္ႏုိင္ငံမွာ႐ွိပါစ
ဒီစာ ဒီစာကုိက်ဴ႐ွင္မွာျပန္သင္ရ
ၿပီးေတာ့ ဒီဆရာ ဒီဆရာပါပဲ။
အခမဲ့ေက်ာင္းသာဖြင့္ေပးပါ
၀န္ထမ္းလစာအေလာက္ေပးပါ
ေဘာ္ဒါ၀ုိင္းေတြပိတ္ေပးပါ
ၾကင္နာဂက္ရည္ ျဖည့္ေပးပါ
စာနာမွ်ကာ စားေပးပါ
ပညာတတ္ေတြေျမာက္ေပးပါ
လက္၀ါးႀကီးေတြက်ံဳ႕ေပးပါ
ေလလႊင့္ေလးေတြဆယ္ေပးပါ
ဒါဆုိ
ပလက္ေဖာင္းမွာပန္းမပ်ိဳးေတာ့ဘူး
ဥယ်ာဥ္ထဲမွာစုိက္တဲ့ပန္း
ထာ၀ရအလန္းေတြေစာင့္ၾကည့္မယ္။
( ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမွပလက္ေဖာင္းစာသင္
၀ုိင္း ကေလးမ်ားဖမ္းဆီပိတ္ေႏွာင္ခံရျခင္း
အတြက္၀မ္းနည္းစြာေရးဖြဲ႔မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။)
ပီတိ(ေပႀကီး )
၂၈.၆.၂၀၁၄pm1း00
No comments:
Post a Comment