အတၱကုိေ႐ွ့တင္တဲ့အခါ
အမွန္ေတြ တြယ္ရာမဲ့ကုန္တယ္
ေစာရတိမ္ေတြ လိမ့္တက္လာတုိင္း
လူယဥ္ေက်းေတြ ေသြးအားနည္းကုန္တယ္။
ဆာေလာင္ေနတဲ့ျမစ္ဟာ
ျပည့္ေနတဲ့ပင္လယ္ကုိ ထမင္းခြ႔ံေကြၽးရတယ္။
ဒါေတာင္မုန္တုိင္းကထန္ခ်င္ခ်င္။
မာယာက
ဘာသာရပ္အျဖစ္ျပဌာန္းလာတဲ့အခါ
ေခါင္းပုံျဖတ္စနစ္ႏႈန္းတုိးပြားလာတယ္
ေရႊပုံကုိေရႊခ်ရတာမဆန္းေပမယ့္
ေရႊကုန္သည္မဟုတ္တဲ့ဘ၀ေတြ
ခံတြင္းအာဟာရခ်ိဳ႕ကုန္တယ္။
ေနမ၀င္ေသးဘူး
ငါတုိ႔မွာပန္းတုိင္႐ွိတယ္
ေရႊပုံဆြဲ၍ ေ၀ပုံခြဲႏုိင္ရင္
ငါတုိ႔ျပည္ႀကီးေတာက္ပလာလိမ့္မယ္
အေရးႀကီးတာ
မီးမွိတ္လုိက္တုိင္း အိပ္မေနၾကဖုိ႔ပဲ။
ပီတိ (ေပႀကီး )
၁၅.၆.၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment